Pamuk Tarımında Zararlılarla Mücadelede Drone Teknolojisi

Pamuk tarımında zararlılar, verim ve kalite üzerinde ciddi olumsuz etkiler yaratabilir. Bu nedenle etkili ve zamanında mücadele büyük önem taşır. baibars CT33s ve CT50s modelleri, pamuk tarımında zararlılara karşı etkin bir çözüm sunarak kimyasal uygulamaların hassas bir şekilde gerçekleştirilmesini sağlar.

1. Pamuk Yaprakbiti (Aphis gossypii Glov.)

Kimyasal Mücadele Yöntemleri

• Yaprakbitleri, tarlada tüm vejetasyon dönemi boyunca görülebilir.
• Temel gelişme dönemi ve koza oluşturma dönemlerinde ekonomik zarar eşiği hesaplanarak mücadele yapılmalıdır.
• Temel Gelişim Dönemi: Haftada iki kez yapılan kontrollerde %50 bulaşma oranı tespit edilirse mücadele önerilir.
• Koza Oluşturma Dönemi: 25 birey/yaprak yoğunluğuna ulaşıldığında ilaçlama yapılmalıdır.

2.Tütün thripsi (Thrips tabaci L.)

Kimyasal Mücadele Yöntemleri

• Gereksiz ilaçlamadan kaçınılmalı, doğal düşmanlar varsa mücadele yapılmamalıdır.
• Pamuk fideleri 1–3 gerçek yapraklı olduğunda, yaprak başına 1 adet (larva+ergin) zararlı tespit edilirse kimyasal mücadeleye başlanabilir.

3. Pamuk Yaprakpireleri (Empoasca decipiens, Asymmetrasca decedens)

Kimyasal Mücadele Yöntemleri

• Yaprak başına 10 nimf veya ergin yoğunluğa ulaşılırsa mücadele yapılmalıdır.
• Yararlı türlerin baskın olduğu erken dönemlerde gereksiz ilaçlama önerilmez.

4. İki Noktalı Kırmızıörümcek (Tetranychus urticae Koch)

Kimyasal Mücadele Yöntemleri

• Zararlı genellikle tarla kenarlarında yoğunlaşır; bu alanlara şerit ilaçlama yapılabilir.
• Tarlanın geneline yayılması durumunda ekonomik zarar eşiği 10 birey/yaprak olarak belirlenmiştir.

5. Tütün Beyazsineği (Bemisia tabaci Genn.)

Kimyasal Mücadele Yöntemleri

• Ekonomik zarar eşiği: 5 ergin veya 10 larva/yaprak.
• Yaprak altına etkili meme setleri kullanılarak ilaçlama yapılmalıdır.